Banda Island

Waauw! Van maandag tot en met woensdag zijn we naar Banda island geweest. Een klein eilandje gelegen in het Victoriameer. Ik ben verliefd! Dit is echt het mooiste plekje waar ik ooit ben geweest.
We kwamen aan met een klein bootje en het was meteen liefde op het eerste gezicht haha. Een klein blauw Hans en grietje achtig huisje, tenten, nog wat kleine huisjes, een volleybalveld, kano's, hangmatten tussen de bomen en zo'n heerlijke regendouche waarbij je gewoon buiten achter een stukje bamboe staat te douchen met uitzicht op het Victoria meer! We sliepen in een tent met 2 matrasjes pal aan het water, je hoorde dus continue het geluid van stromend water. Kunnen jullie al een beetje een voorstelling maken? Hilde, Wies, Martine en ik waren op dat moment de enige gasten op Banda. Lekker je telefoon even uit en helemaal niks! Wat een rust!
Opzich is het in Namugongo (waar ons project is) ook heel rustig alleen word je er 'smorgens al vroeg wakker door de kinderen die al vroeg staan te zingen in de kerk.
Toen we om 15u aankwamen waren we de heenreis gelukkig alweer vergeten: lees met je backpack op de boda, matatu, boda, taxi en daarna op een bootje volgepakt met mensen en eten, je krijgt een beetje zo'n vluchtelingenbootje idee. Wel nog een grappig detail; we werden de boot echt in gedragen, als een baby!!! Haha we hebben zo gelachen! Van die lange, magere mannen. Hop, eerst de tas op de rug en daarna werden we zo opgetild en de boot ingedragen, dit komt omdat er niet echt een soort aanlegsteiger is en anders moesten we eerst een stuk door het water voordat we de boot in konden.
Bij aankomst op Banda werd er meteen voor lunch gezorgd en ook 'savonds kregen we nog heerlijk avondeten. Daarna zijn we naar 1 van de huisjes gelopen en hier kon je helemaal naar boven om naar de zonsondergang te kijken. Zooo mooi om te zien en heel mooi uitzicht over het Victoria meer.

'S avonds werd het kampvuur aangestoken en konden we heerlijk op het strandje bij het kampvuur zitten onder de meest mooie sterrenhemel! Wat had ik dit graag aan veel mensen willen laten zien!
De volgende dag hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten en een stuk gekanood. Daarna zijn we met onze 'gids' even naar het dorpje gelopen.
Bizar hoe het op 2km afstand zo anders uit kan zien! Na een kleine 15 minuten lopen door de jungle (met prachtig uitzicht bovenop de berg) kwamen we aan in het dorpje!
De mensen leven allemaal op straat, zijn eten aan het koken, haren aan het doen, spelletjes aan het spelen. De kinderen hadden ons al snel weer in de gaten. Mzungu, mzungu! En daar liepen we in een stoet, allemaal hand in hand met die lieve kleine kindjes!
Ze wilden allemaal op de foto en hadden de grootste pret om daarna de foto terug te kijken. Toch wel gek dat jij daar dan weer als westerling staat met je dure fototoestel terwijl ze daar echt bijna niets hebben.

Woensdagochtend hebben we eerst naar de zonsopgang gekeken, dit was ook zo mooi! Na een heerlijk ontbijt zijn weer met het bootje vertrokken! (Die overigens dik anderhalf uur te laat was, nog steeds wennen hoor die Afrikaanse tijden hier haha). Aangekomen in de haven werden we echt bestormd door allemaal mannen die ons maar wat graag uit de boot wilden tillen. Er werd naar je armen gegrepen, naar je geroepen, aan je getrokken, tassen werden uit de boot gerukt. Dit was echt even een naar moment waar we allemaal wel even van schrokken. Gelukkig was daar onze taxichauffeur Charlie en konden we gauw (nouja gauw..) richting huis!

'S middags wilde ik eigenlijk nog mijn posters af maken zodat ik die morgen mee kon nemen naar de kliniek! Helaas duurde de terugreis zo lang dat we pas rond 19u thuis waren. Toen hebben we lekker onze tas uitgepakt en gedoucht. Morgen ga ik de posters echt af maken!
Helaas ben ik nog niet gebeld om een bevalling te zien, ik hoop zo dat dit nog gaat gebeuren voordat ik weg ga!
Ondertussen krijg ik het wel meer naar m'n zin in de kliniek.
Vorige week vrijdag was het een hele drukke ochtend en merk je al wel dan Ben en ik steeds meer een team vormen! Zo kan ik al veel meer zelfstandig uitvoeren en heb ik ook al bloed afgenomen met een injectie naald! Ging gelukkig in 1 keer goed!
Er kwam nog een meisje in de kliniek die Ben wel zag zitten, ik heb zo gelachen. Hij heeft haar terug geroepen om haar telefoon nummer te vragen en een uur later zat hij steeds met haar te appen. Ondertussen vroeg hij dan aan mij wat hij wel en niet moest sturen, zo grappig! Ben benieuwd of hij inmiddels al een date heeft geregeld.. Zijn dag kon in elk geval niet meer stuk want hij was helemaal blij!
Ik heb ook wel weer zin om morgen aan het werk te gaan, ik ben er straks nog maar 2 weken waarvan ik ook nog eens 3 dagen op safari ga! Ik kom tijd te kort hier ;-)

Verder blijf ik mij soms verbazen over hoe dingen hier gaan in Oeganda:
- wat ze allemaal op een boda kunnen vervoeren (meubels, spiegels, fietsen, matrassen, eten en zelfs kleine kindjes)
- Dat onze schoonmaakster er de hele dag is en dan gerust af en toe een dutje doet op de bank
- Dat er patiënten in de kliniek worden versierd als je aan het werk bent
- Dat de kinderen hier om 4u snachts op staan om vervolgens om 5u in de kerk te staan
- Dat het hier zo mooi groen is
- Dat je zo wordt aangestaard als 'blanke' (mzungu) zijnde
- Dat je politie hier kan omkopen door beltegoed voor ze te kopen (hier was ik helaas niet bij maar m'n huisgenootjes wel)
- Dat we (gelukkig) nog weinig ongelukken hebben gezien ondanks de manier van rijden en alle drukte op de weg
- Dat er apen in onze tuin rondlopen
- Dat ik in Afrika ben, op zo'n mooi project, dat ik nu al zoveel bijzondere mensen heb ontmoet en met zulke lieve en leuke huisgenootjes woon. Ik ga dit echt nooit meer vergeten!

De foto's van Banda zal ik proberen zo snel mogelijk even op facebook te zetten dan kunnen jullie ze daar zien! :)

Tot de volgende keer!
Liefs Eline