Alweer over de helft...

De tijd vliegt echt hier want ik ben alweer over de helft! Ik ben al dingen aan het plannen 'omdat ik ze nu nog kan doen voordat ik weg ga'. Helemaal niet leuk! Maar toch ook wel zin om naar huis te gaan en alle verhalen thuis te vertellen en foto's te laten zien! Volgende week dinsdag tot en met donderdag ga ik nog op safari en dan is het vrijdag (1 april) alweer tijd om naar huis te gaan. Time flies when you're having fun!

De vorige keer had ik geschreven dat ik helaas nog geen bevalling had gezien, dit heeft denk ik geluk gebracht want donderdag was het zover!! We kwamen 's morgens binnen in de kliniek en het bleek dat er 7 vrouwen waren bevallen in de 3 dagen dat wij op Banda island zaten, 7!! Haha echt gemeen!
Maar 'gelukkig' lag er nog 1 vrouw in de kliniek met weeën. Martine (m'n huisgenootje) had vandaag haar 1e werkdag en had alvast kennis gemaakt met Margreth en haar man. Margreth (22 jaar) was zwanger van haar 1e kindje. Ze had veel pijn tijdens de weeën en omstebeurt hebben Martine en ik even bij haar gekeken om af en toe haar rug een beetje te masseren. Gelukkig vond Martine het goed als ik mee zou kijken bij de bevalling aangezien ik er al zo lang op zat te wachten. Om 17 uur zat ze op 8cm ontsluiting en werd me verteld om rond 19 uur weer terug te komen want dan zou ze weer gecheckt worden.
Rond 20 uur zat ze inderdaad op volledige ontsluiting en kon alles in gang gezet worden. De vrouwen nemen hier zelf alle spullen mee dus alle doeken werden vast klaar gelegd en Margreth mocht in de Delivery Room gaan liggen.
Eerst werd er nog even thee voor haar gezet en toen werd ze nog een keer gecheckt. Nadat ze een infuus had gekregen kon het persen beginnen.
Ik zal sommige details besparen maar wat was dit bijzonder om te zien!!
Eerst zag je de haartjes komen en op een gegeven moment kwam het hoofdje eruit. Na nog 2 of 3 keer persen was het kindje daar!
Ik kon wel janken, wat een bijzonder moment!
Margreth wist het geslacht van de baby ook nog niet en dit mocht ik haar vertellen: een meisje! Je moest haar gezicht zien, wauw! Als ik er weer aan terug denk blijft het zo speciaal!
En ook om de navelstreng en placenta te zien, apart om te zien hoe dat allemaal werkt.
Eerst werd de baby schoon gemaakt en gewogen en daarna moest Margreth nog gehecht worden. Meteen daarna mocht ze weer terug naar de andere kamer (lopen!) en kon ze de baby meteen aanleggen, de borstvoeding ging gelukkig meteen goed!
De volgende dag mochten Margreth en de baby alweer naar huis, ze hadden de baby naar Martine vernoemd, heel lief!
De 1 dag oude baby wordt dan ook, samen met mama, gewoon op de boda boda naar huis vervoerd! Haha wat is dit soms toch een vreemd land.

Vrijdag hadden we weer een lekker druk ochtendje in de kliniek. Ik heb de zusters geholpen met medicijnen toedienen en wat administratieve zaken (ik blijf me verbazen dat ze het hier toch best goed geregeld hebben allemaal). In het lab mocht ik de testen zelfstandig doen en heb weer wat bloed afgenomen.
Vlak voor de lunchpauze vertelde Ben mij dat ik in de middag zijn lab over moest nemen. Hij moest bloodsamples van de HIV patiënten naar de stad brengen en hij vond dat ik dit wel alleen kon! Haha super spannend!
Daar zat ik dan als Mzungu, in Afrika, in m'n 'eigen' lab. Ik was er klaar voor..
Helaas kwamen er maar 2 patiënten; 1 voor een malaria test en 1 voor een HIV test. Maar toch leuk om te zeggen dat ik 1 middag het lab alleen heb gedaan ;-)

Zaterdag hebben we een City Tour door Kampala gedaan met een local als gids.
Was ook erg leuk! We werden met een busje opgehaald en gingen met nog 2 andere vrijwilligers richting Kampala. Eerst zijn we naar het paleis gegaan, waar we ook de martelkamers van Idi Amin hebben gezien. Toch een raar gevoel dat er zoveel mensen zijn vermoord op zo'n gruwelijke manier!
Daarna hebben we nog bij de kathedraal gekeken, daar was ook een lokaal marktje opgericht door vrouwen die andere vrouwen, die het moeilijk hebben, willen supporten.
Nou die vonden het helemaal geweldig dat er een aantal blanken waren, we werden zelfs omgeroepen en bij elk kraampje waar we stonden werden we op de foto gezet! Ik sta nog met 1 van de oprichters op de foto dat we elkaar een hand geven dus wie weet sta ik hier nog in een lokale krant ;-)
Na een heerlijke lunch was het tijd voor de moskee. Nadat we volledig waren aangekleed als Fatima (met hoofddoek en al) mochten we naar binnen. Een heel mooi gebouw! We konden ook een toren beklimmen. Na een flinke klim hadden we super mooi uitzicht over Kampala! Echt heel erg mooi! Na de nodige foto's en selfies zijn we weer met de auto terug gegaan. Uiteindelijk hebben we zo'n 10 uur in de auto gezeten, het is hier zoo druk op de wegen! Maar het was het waard!

Zondag zijn we met de andere vrijwilligers naar Entebbe geweest. Hier zouden verschillende beach party's aan de gang zijn. We zijn gestrand bij een beach resort met veel lokale mensen. Hier konden we lekker relaxen in het zonnetje met een drankje en een muziekje (de muziek stond echt knetterhard waardoor je elkaar bijna niet kon verstaan maargoed). We hadden uitzicht op de Afrikanen die in het water aan het dansen en spartelen waren. Ze kunnen hier echt niet zwemmen, super grappig om te zien!

Na zo'n heerlijk weekend was het toch weer even wennen om aan het werk te gaan maar de dagen vliegen hier voorbij!
Ik probeer er nu nog extra van te genieten want de tijd gaat zo snel!
Helaas kon ik op mijn eigen project geen outreach (meer) mee maken dus heb ik een andere vrijwilliger gevraagd of ik misschien met haar mee mocht, en het mocht!!
Dus als het goed is (je weet maar nooit hier in Afrika) ga ik donderdag samen met haar op outreach en gaan we vrouwen en baby's vaccineren en worden er misschien zelfs besnijdenissen gedaan! Ik ben heel benieuwd! Ik zal jullie op de hoogte houden :)

Liefs Eline